สามีปลอม ๆ ฉบับซีอีโอ – เมื่อสัญญาแต่งงานกลายเป็นกับดักของหัวใจ

ในโลกของคนมีอำนาจ ไม่มีสิ่งใดได้มาฟรี และไม่มีใครยื่นมือช่วยโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน — เฉินอวี่หลินรู้เรื่องนี้ดี ตั้งแต่วันที่เธอต้องยอม “แต่งงานปลอม” กับซีอีโอหนุ่มผู้เย็นชาอย่าง “หลู่เจ๋อหาน” เพื่อช่วยกอบกู้บริษัทของครอบครัวจากหายนะทางการเงิน
ข้อตกลงระบุชัด “แต่งงานในนาม 1 ปี ไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ นอกจากหน้าที่ในสังคม”
แต่ไม่มีใครรู้ว่า...หลังประตูบานนั้นปิดลง โลกของทั้งสองคนจะเริ่มเปลี่ยนไปอย่างเงียบ ๆ
หลู่เจ๋อหาน — ชายที่ทั้งเย็นชาและเต็มไปด้วยบาดแผลจากอดีต ไม่เชื่อในความรัก และไม่เคยยอมเปิดใจให้ใคร เขาเลือกจะใช้เหตุผลแทนหัวใจ และคิดว่า “การแต่งงานครั้งนี้” เป็นเพียงเกมธุรกิจ
แต่ยิ่งอยู่ใกล้ เฉินอวี่หลินกลับยิ่งกลายเป็นรอยร้าวในเกราะเหล็กที่เขาเคยสร้างขึ้น
เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่สวยในแบบนิตยสาร แต่เต็มไปด้วยแววตาที่จริงใจ เธอพูดตรงแต่ไม่เคยหยาบ เธอยื่นมือให้เขาในวันที่ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ — และครั้งแรกในชีวิตที่เขารู้สึกว่า “การอยู่ข้างใครสักคน” มันอบอุ่นกว่าความสำเร็จทั้งหมดที่เคยมี
จากคู่สมรสในกระดาษ
กลายเป็นคนที่หัวใจเริ่มเต้นแรงทุกครั้งที่สบตา
“เธออย่าทำแบบนั้นสิ... ฉันกำลังจะลืมไปแล้วว่าการแต่งงานของเรามันแค่ปลอม ๆ”
แต่ยิ่งพยายามห้ามหัวใจเท่าไร ความรู้สึกจริงกลับยิ่งชัดขึ้น — จนเขาเริ่มกลัวว่าวันที่สัญญาสิ้นสุด เธอจะเป็นฝ่ายเดินจากไปก่อน
จากข้อตกลงบนกระดาษ สู่ความรู้สึกที่ไม่มีใครควบคุมได้
ทุกอย่างเริ่มจากสัญญา — กระดาษหนึ่งแผ่นที่ระบุชัดเจนถึงขอบเขตและหน้าที่ของสามีภรรยาปลอม ๆ แต่ในความเป็นจริง ไม่มีข้อตกลงไหนจะหยุดหัวใจที่เริ่มเต้นแรงได้
เฉินอวี่หลินในตอนแรก คิดเพียงแค่ว่าจะอยู่ให้ครบหนึ่งปีตามเงื่อนไข เธอไม่ต้องการความรัก ไม่ต้องการความสัมพันธ์ใด ๆ นอกจากการรักษาศักดิ์ศรีของครอบครัวและธุรกิจของบิดา แต่เมื่อได้ใช้ชีวิตร่วมกับหลู่เจ๋อหานทุกวัน ความเย็นชาที่เคยทำให้เธอหวาดกลัว กลับเริ่มกลายเป็นสิ่งที่เธออยากเข้าใจ
ชายคนนี้ไม่ได้ใจร้าย... เขาแค่เจ็บมาเยอะจนไม่กล้าเชื่อในคำว่ารักอีก
ในยามค่ำ เธอมักจะเห็นเขานั่งอยู่หน้าหน้าต่าง หยิบแหวนวงเล็ก ๆ ออกมาดู ก่อนจะเก็บกลับไปอย่างรวดเร็ว
เขาไม่เคยพูดถึงมัน แต่เธอรู้ดีว่า แหวนวงนั้นคืออดีตที่เขายังไม่ยอมวาง
จนวันหนึ่ง เมื่อเธอเอ่ยถามตรง ๆ ว่า
“คุณเคยรักใครมาก่อนหรือเปล่า?”
เขาเงียบ ก่อนตอบเพียงเบา ๆ “เคย... และมันก็ทำให้ฉันไม่อยากรักใครอีก”
แต่ในคืนนั้น หลังเธอเดินหนีออกไปเพราะไม่อยากฟังต่อ
หลู่เจ๋อหานกลับมองแผ่นหลังของเธอแล้วพูดกับตัวเองเบา ๆ
“แต่เธอกำลังทำให้ฉันอยากลองอีกครั้ง…”
หัวใจของเขาเริ่มสั่นไหว และนั่นคือสิ่งที่หลู่เจ๋อหานไม่เคยเตรียมไว้ในข้อตกลงใด ๆ
เมื่อความใกล้ชิดเริ่มหลอมละลายกำแพงใจของทั้งคู่
หลังจากผ่านไปหลายเดือน “การแต่งงานปลอม ๆ” เริ่มไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป
หลู่เจ๋อหานที่เคยเย็นชา กลับเริ่มสังเกตว่าเขาเผลอมองเฉินอวี่หลินบ่อยขึ้น — ไม่ใช่ในฐานะภรรยาในนาม แต่ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งที่หัวใจของเขาอยากปกป้อง
ตอนแรกเขายังบอกตัวเองว่าแค่สงสาร แต่เมื่อเห็นเธอยิ้มในยามที่ทำอาหารอยู่ในครัว เห็นเธอเผลอหลับคาโซฟาหลังทำงานหนัก เขากลับรู้สึกถึง “ความอบอุ่น” ที่เขาไม่เคยรู้จักมานานหลายปี
วันหนึ่งเขาเดินผ่านห้องทำงานของเธอ เห็นเธอซ่อนน้ำตาในขณะที่พูดโทรศัพท์กับบิดาที่กำลังป่วย
เสียงสั่นเครือนั้นทำให้บางอย่างในใจของเขาเจ็บแปลบ เขายื่นผ้าเช็ดหน้าให้เธอโดยไม่พูดอะไร แต่ประโยคสั้น ๆ จากเขากลับทำให้เธอนิ่งงัน
“อย่าร้อง... ฉันอยู่ตรงนี้”
คำนั้นเหมือนทำให้เวลาในห้องนั้นหยุดลง เธอเงยหน้ามองเขา — คนที่เธอเคยกลัว กลับกลายเป็นที่พึ่งในยามอ่อนแอ
หลังจากวันนั้น ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ค่อย ๆ เปลี่ยนไปทีละนิด
ไม่มีคำพูดสวยหรู ไม่มีคำสารภาพรัก แต่ทุกการกระทำของเขากลับเต็มไปด้วยความห่วงใย — เขาเริ่มจำได้ว่าเธอชอบกาแฟร้อนแบบไม่ใส่น้ำตาล เขาเริ่มกลับบ้านเร็วขึ้นเพียงเพราะอยากกินข้าวกับเธอ
ในขณะที่เฉินอวี่หลินเองก็เริ่มรู้สึกว่าความเงียบของเขา ไม่ได้เย็นชาอีกต่อไป แต่เป็นความอบอุ่นที่เธอเผลอพึ่งพาโดยไม่รู้ตัว
จากที่เคยอยู่ภายใต้ “ข้อตกลงแต่งงาน”
ตอนนี้กลับกลายเป็น “หัวใจสองดวง” ที่เริ่มเต้นในจังหวะเดียวกัน
วันที่ความจริงเปิดเผย และหัวใจเริ่มเจ็บปวด
เมื่อเวลาผ่านไปเกือบครบหนึ่งปีตามสัญญาแต่งงานปลอม ๆ ทั้งคู่ต่างรู้ดีว่ามีบางอย่างในใจที่ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป แต่ก่อนที่ความสัมพันธ์จะเดินหน้าต่อได้ “ความจริง” กลับปรากฏขึ้นอย่างไม่คาดคิด
วันนั้น เฉินอวี่หลินได้รับซองเอกสารลึกลับจากอดีตเลขาของหลู่เจ๋อหาน — ข้างในคือสัญญาอีกฉบับที่เธอไม่เคยรู้ว่ามีอยู่จริง
มันคือ “ข้อตกลงลับ” ระหว่างหลู่เจ๋อหานกับนักลงทุนรายใหญ่ ว่าเขาจะต้องแต่งงานกับเธอเพื่อดึงทุนจากบริษัทของพ่อเธอเข้ามาในเครือของตน
เอกสารนั้นเหมือนมีดที่แทงลึกลงกลางใจ เธอคิดว่าทุกอย่างที่ผ่านมาคือความรู้สึกจริง แต่กลับกลายเป็นแค่ “การแสดง” เพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ
คืนนั้นฝนตกหนัก เธอยืนอยู่หน้าประตูคอนโดของเขา ตัวสั่นด้วยทั้งความหนาวและน้ำตา
“ทั้งหมดนี่...คือแผนใช่ไหมคะ?”
หลู่เจ๋อหานนิ่ง เขาไม่พูดอะไรทันที เพราะความจริงนั้นกำลังฆ่าเขาเช่นกัน
ใช่…ตอนแรกมันคือข้อตกลง
แต่ตอนนี้ ทุกอย่างในหัวใจเขาคือ “เธอ”
“ตอนแรกใช่ แต่หลังจากนั้น...ทุกอย่างที่ฉันทำ มันไม่ใช่หน้าที่อีกต่อไป”
เขาเอ่ยเสียงสั่น แต่เธอกลับหัวเราะทั้งน้ำตา “มันไม่สำคัญแล้วค่ะ เพราะฉันไม่รู้ว่าอันไหนคือจริง อันไหนคือหลอกอีกต่อไป...”
เธอหันหลังเดินจากไป ปล่อยให้เขายืนอยู่กลางสายฝนเหมือนคนที่เพิ่งสูญเสียทั้งโลกไปในพริบตา
จากนั้นชีวิตของหลู่เจ๋อหานก็กลายเป็นเหมือน “เงา” ที่เดินอยู่ในโลกที่ไม่มีแสง เขาไม่ยอมเซ็นต่อสัญญา ไม่เข้าประชุม ไม่ทำงานใด ๆ ทั้งสิ้น เพราะหัวใจของเขาได้อยู่กับเธอไปแล้ว — ผู้หญิงที่เขาเคยทำร้ายโดยไม่ตั้งใจ
เมื่อรักแท้กลับมาเคาะประตูอีกครั้ง
หลายเดือนหลังจากวันที่เฉินอวี่หลินจากไป หลู่เจ๋อหานกลายเป็นเงาของตัวเอง เขาใช้ชีวิตเหมือนเครื่องจักรในคฤหาสน์ที่ว่างเปล่า มีเพียงแสงไฟอ่อน ๆ จากห้องนั่งเล่นที่ยังเปิดไว้ทุกคืน — เพราะนั่นคือที่ที่เธอเคยนั่งอ่านหนังสือในตอนเย็น
เขาเก็บทุกอย่างของเธอไว้เหมือนเดิม ไม่เคยแตะต้องแม้แต่ถ้วยชาที่เธอชอบใช้ เพราะในใจเขายังเชื่อว่าเธออาจกลับมา
แต่โชคชะตาก็เล่นตลกอีกครั้ง เมื่อวันหนึ่ง เขาเห็นข่าวงานนิทรรศการการกุศลที่มีชื่อ “เฉินอวี่หลิน” ปรากฏอยู่ในรายชื่อผู้จัดงาน
หัวใจของเขาเต้นแรงราวกับเด็กหนุ่ม เขาขับรถไปถึงที่นั่นทันที และเมื่อประตูห้องจัดงานเปิดออก — เธอก็ยืนอยู่ตรงนั้น
ในชุดเดรสสีขาวเรียบง่าย แต่รอยยิ้มของเธอกลับเปล่งประกายยิ่งกว่าทุกครั้งที่เขาเคยเห็น
“เธอสบายดีไหม?” เขาถามเสียงเบา
“ดีค่ะ...ดีกว่าตอนนั้นมาก”
เธอตอบด้วยน้ำเสียงมั่นคง ก่อนจะหันมองตรงเข้าไปในดวงตาเขา “คุณล่ะคะ สบายดีหรือยังจากวันที่เสียฉันไป?”
เขายิ้มเศร้า “ยังเลย...เพราะฉันไม่อยากชินกับการไม่มีเธอ”
คำตอบนั้นทำให้เธอนิ่งไปสักพัก ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ “คุณรู้ไหมคะ ฉันเคยหวังว่าจะได้ยินประโยคนี้...แต่ไม่คิดว่าจะใช้เวลานานขนาดนี้”
เขาเดินเข้าไปใกล้เธอทีละก้าว
“ครั้งนี้ ฉันไม่มีสัญญา ไม่มีผลประโยชน์ ไม่มีเงื่อนไขใด ๆ ทั้งนั้น...ฉันแค่อยากขอเริ่มต้นใหม่ในฐานะ ‘คนที่รักเธอจริง ๆ’ ได้ไหม”
เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ น้ำตาเอ่อขึ้นในดวงตา
“ครั้งนี้ ถ้าจะเริ่มใหม่...อย่าให้มันเป็นของปลอมอีกแล้วนะคะ”
หลู่เจ๋อหานยิ้มทั้งน้ำตา เขาจับมือเธอไว้แน่น — และในคืนนั้น แสงไฟในคฤหาสน์หลังเดิมส่องสว่างขึ้นอีกครั้ง ราวกับบอกว่า "ความรักจริง" ไม่ได้หายไปไหน มันแค่รอเวลาที่จะกลับมาอย่างสมบูรณ์
เพราะสุดท้าย ความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากการหลอกลวง ก็สามารถเติบโตเป็น “รักแท้” ได้ หากทั้งสองหัวใจเลือกที่จะให้อภัย
✨ อย่าปล่อยให้หัวใจดี ๆ ต้องรออีกชีวิต!
ติดตาม “สามีปลอม ๆ ฉบับซีอีโอ” และซีรีส์แนวโรแมนซ์สุดเข้มข้นอีกมากมายได้ที่ เว็บโรงหยก (RongYok.com)
ที่นี่...ที่เดียว ที่รวมทุกความรักเข้มข้น ฟินน้ำตาซึม และดราม่าสุดหัวใจไว้ครบทุกตอน ❤️